Złączki z żeliwa ciągliwego i sferoidalnego stosowane są w systemach rurowych do łączenia prostych odcinków rur lub rurek, dostosowywania ich do różnych rozmiarów lub kształtów oraz do innych celów, takich jak regulacja (lub pomiar) przepływu płynu. Termin „hydraulika” jest powszechnie używany do opisania transportu wody, gazu lub odpadów płynnych w środowiskach domowych lub komercyjnych; Termin „rurociąg” jest często używany do opisania wysokowydajnego transportu płynów (pod wysokim ciśnieniem, przy dużym przepływie, w wysokiej temperaturze lub przy transporcie materiałów niebezpiecznych) w zastosowaniach specjalistycznych. „Rury” są czasami używane w przypadku lżejszych rurociągów, zwłaszcza tych na tyle elastycznych, że można je dostarczać w formie zwojów.
Łączniki z żeliwa ciągliwego (szczególnie typy rzadkie) wymagają pieniędzy, czasu, materiałów i narzędzi do montażu i stanowią ważną część rurociągów i systemów hydraulicznych. Zawory są technicznie złączkami, ale zwykle są omawiane osobno.
Często dostajemy to pytanie od klientów, którzy często próbują określić, czy powinni zastosować złączkę z żeliwa ciągliwego, złączkę gwintowaną z kutego żelaza, czy złączkę do spawania kielichowego. Złączki z żeliwa ciągliwego to lżejsze łączniki w klasie ciśnienia 150# i 300#. Są przeznaczone do zastosowań w przemyśle lekkim i instalacjach wodno-kanalizacyjnych do 300 psi. Niektóre łączniki ciągliwe, takie jak kołnierz podłogowy, trójniki boczne, trójniki uliczne i trójniki z głowicą byczą, nie są powszechnie dostępne w wykonaniu z kutego żelaza.
Żeliwo ciągliwe zapewnia większą ciągliwość, która jest często wymagana w lekkich zastosowaniach przemysłowych. Łącznik rurowy z żeliwa ciągliwego nie nadaje się do spawania (jeśli kiedykolwiek będziesz musiał coś do niego spawać).
Czas publikacji: 26 kwietnia 2020 r